“มินฮยอก กีฮยอน เดี๋ยวฉันกลับมานะ
อยู่กันดีๆล่ะ” เป็นปกติของทุกวันก่อนออกไปทำงานที่จะต้องบอกลาเจ้าพวกนี้ แชฮยองวอนทอดสายตามองสัตว์เลี้ยงสองตัวของเขา
ตัวนึงเป็นลูกหมาไซบีเรียน ฮัสกี้วัยกำลังซน กำลัง
โต
ที่ตัวมันออกจะโตเกินวัยไปซะหน่อย ไม่รู้ว่าเขาเลี้ยงตามใจเกินไปรึเปล่า กับอีกตัวเป็นหนูแฮมสเตอร์ตัวอ้วนกำลังนอนแทะเมล็ดทานตะวันอยู่ในกรง
เขาก้มลงไปจุ๊บที่หัวของเจ้าหมาน้อยที่กำลังยืนส่ายหางดิ๊กๆอยู่ตรงหน้าหนึ่งที
ก่อนจะรีบออกไปทำงาน ไม่งั้นสายกว่านี้แน่
ลับหลังผู้เป็นนายได้ไม่ถึงสิบนาที จากลูกหมาขนสีขาวดำ ก็ค่อยๆเปลี่ยนร่างเป็นชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา
มีเรือนผมสีเทา กับร่างกายเปลือยเปล่าไร้เสื้อผ้าอาภรณ์ และเพื่อกันอุจาดตา
จึงได้วิ่งไปค้นตู้เสื้อผ้าของเจ้านาย ได้เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นมาใส่ชุดนึง
“กีฮยอน
ออกมาเล่นกับมินฮยอกเร็ว” มือเรียวที่ไม่ใช่อุ้งเท้าแล้ว
ทำการเปิดกรงเล็กก่อนจะใช้มือทั้งสองกอบกุมเจ้าแฮมสเตอร์ตัวอ้วนจนเต็มฝ่ามือ
พลางแย่งเมล็ดทานตะวันมาจากเจ้าตัวเล็ก เพราะดูท่ามันจะได้รับความสนใจมากไป
“กีฮยอนรีบเปลี่ยนร่างเร็ว
มาเล่นกัน” สิ่งที่ได้รับกลับมาคือการเมินหน้าหนีของกีฮยอน
“ถ้าไม่เปลี่ยน
มินฮยอกจะพากีฮยอนไปลงน้ำ” พอได้ยินอย่างงั้น
เจ้าตัวเล็กก็รีบเปลี่ยนร่างแทบจะทันที ก่อนที่คนพูดมันจะทำจริงๆ
ก็กีฮยอนน่ะ…กลัวน้ำยิ่งกว่าอะไร
ร่างของแฮมสเตอร์ตัวน้อยกลายเป็นร่างของเด็กหนุ่มผิวขาว
เรือนผมสีน้ำตาลส้มเช่นเดียวกับสีขน และร่างเปลือยเปล่าเช่นเดียวกับมินฮยอกก่อนหน้า
“ปล่อยได้แล้ว” เสียงล็กเอ่ยบอกพลางดิ้นลงจากตักอีกคนที่นั่งทับอยู่
พยายามแกะมือที่มายุ่มย่ามแถวเอว ที่อยู่ท่านี้เพราะตอนที่ยังอยู่ร่างเดิม
มินฮยอกวางกีฮยอนเอาไว้บนหน้าขาตัวเอง ผลออกมาเลยเป็นแบบนี้
“ไม่ปล่อย กีฮยอนนุ่มนิ่ม
ขอมินฮยอกกอดก่อนได้เปล่า” ไม่ว่าเปล่า
ยังดึงร่างที่นุ่มนิ่มดังว่าไปกอดรัดฟัดเหวี่ยง และเพราะโป๊แบบนี้
อะไรๆมันก็เลยเสียดสีกันได้ง่าย
“ปล่อยก่อนสิ
ให้ฉันใส่เสื้อผ้าก่อนได้มั้ยล่ะ” พอเด้งตัวออกมาได้
ก็รีบวิ่งเข้าห้องเจ้านายเพื่อไปหาเสื้อผ้าใส่
ส่วนคนด้านหลังก็ได้แต่มองตามและทำปากยู่
“ไม่อยากให้ใส่อ่ะ
มินฮยอกชอบให้กีฮยอนโป๊”
“อ๊าาาา…หิวอ่ะ มีอะไรกินมั้ยเนี่ย”
ร่างกลมดิ้นเร่าๆอยู่บนโซฟา เมื่อความหิวเข้าครอบงำ ในขณะที่หมาน้อยในร่างชายหนุ่ม
ก็โดนลูกถีบพิฆาตไปนับไม่ถ้วน เพราะดันไปนั่งที่พื้นตรงใต้ฝ่าเท้าพอดี
“โอ๊ยๆ! กีฮยอน มินฮยอกเจ็บนะ”
“ก็มันหิวอ่า งือๆ”
“โอเคๆ
งั้นไปทำอะไรกินกัน”
“มินฮยอกทำเป็นด้วยเหรอ”
“มินฮยอกดูฮยองวอนทำบ่อยๆ
ไม่พลาดแน่นอน” พูดพร้อมยกนิ้วโป้งในท่าที่คิดว่าเท่ที่สุด
ส่วนอีกคนก็ทำหน้าตาประมาณว่า ‘ให้มันจริงเถอะ’
“มินฮยอกๆ
ไอ้นี่คือไรอ่ะ”
นิ้วป้อมสั้นชี้ไปที่วัตถุเหล็กที่เหมือนเป็นแท่นให้เอาอะไรไปวางตรงกลาง
คนที่กำลังรื้อๆ ค้นๆของในตู้เย็นต้องหันไปมองตามปลายนิ้ว ซักพักก็นึกชื่อมันออก
“อ๋อ
มันเรียกว่าเตาแก๊ส ถ้าหมุนอันข้างหน้าจะมีไฟออกมาด้วย”
เพราะตามเจ้านายเข้ามาในครัวบ่อยครั้งก็เลยจำได้ดี
ให้คำตอบอีกฝ่ายเรียบร้อยก็หันมารื้อของต่อ
โดยไม่ได้รู้ตัวเลยว่าคนด้านหลังกำลังจะทำอะไร
ด้วยความอยากรู้อยากเห็น
ทำให้กีฮยอนค่อยๆหมุนไอ้อันข้างหน้าที่อีกคนว่า ประกายไฟสีน้ำเงินค่อยๆลุกขึ้น
และด้วยปริมาณที่น้อยนิดคงจะไม่พอให้กีฮยอนรู้สึกตื่นเต้น เลยหมุนเพิ่มอีก
เปลวไฟก็ค่อยๆสูงขึ้นเรื่อยๆ เสียงตบมือเปาะแปะและร่างที่กระโดดโลดเต้นก็ตามมา
“ฮ่ะๆ ดูสิมินฮยอก
ไฟสวยจังเลย สีน้ำเงินด้วย”
“ว่าไงนะ…ฮ…เฮ้ย!!” รีบพุ่งมาปิดหัวเตา
ก่อนที่มันจะลุกลามและไหม้บ้าน
“มินฮยอกปิดทำไมอ่ะ
มันสวยนะ” กีฮยอนพองลมในแก้ม แสดงอาการไม่พอใจ
“ฮยองวอนเคยพูดว่ามันอันตราย
ปล่อยทิ้งไว้เฉยๆเดี๋ยวไฟไหม้”
“ไฟไหม้แล้วยังไง?”
“ก็ร้อนไง”
“ร้อนแล้วทำไม?”
“ก็ตายไง”
“ตายแล้วมันทำไม?” เกิดเป็นแฮมจี้นี่ขี้สงสัยจริง ขนาดเขาเป็นหมา
ยังไม่เคยสงสัยถามมากแบบนี้ แต่ถามว่ารำคาญมั้ย…ก็ไม่
ท่าทางที่เอียงหัวแล้วมองตาแป๋วๆเวลาถามของกีฮยอนมันน่ารักจะตาย
“ตายแล้วก็จะไม่ได้อยู่กับฮยองวอน
กับมินฮยอกไง”
“จริงเหรอ
งั้นกีฮยอนไม่อยากตาย”
“ถ้างั้นก็อยู่นิ่งๆ
มินฮยอกบอกให้ทำอะไรก็ทำนะ”
“โอเค” ร่างเล็กชูสองนิ้วและยิ้มจนตาปิด เสียงในใจของมินฮยอกก็เลยร้องขึ้นมา
โคตรน่าฟัดให้จมเขี้ยว
ของทุกอย่างในตู้เย็น
ที่มีแค่ไม่กี่อย่าง ถูกขนมารวมกันที่เคาน์เตอร์ ประกอบไปด้วย เนื้อหมูหนึ่งแพค
ไข่ไก่สองฟอง เนยแข็ง ผักคะน้า อย่าว่างั้นงี้เลย ถึงจะพูดจาเหมือนเชี่ยวชาญ
แต่มินฮยอกก็จำไม่ค่อยได้ ว่าของพวกนี้เอาไปทำอะไรได้บ้าง แล้วต้องทำยังไง
ดังนั้นเลยยืนจ้องมันอยู่อย่างงั้น จนกีฮยอนต้องมาสะกิดเรียก
“มินฮยอกเป็นอะไร”
“ป…เปล่า
กีฮยอนช่วยไปล้างผักให้หน่อย ตรงก๊อกน้ำตรงนั้น”
“ได้สิ” ว่าจบก็มุ่งตรงไปที่ก๊อกน้ำทันที แต่เพราะเปิดน้ำแรงไปมั้ง
น้ำที่กระทบบนผักก็พุ่งมาหาตัวกีฮยอนด้วย ชุ่มโชกไปทั้งตัวเลยทีเดียว
“ก่อนอื่นก็ต้องหั่นเนื้อ
มีดๆๆ” หมาน้อยร้องเรียกหามีด
ก็พบว่าถูกเสียบอยู่ตรงที่เก็บมีด จึงหยิบมันขึ้นมาแล้วนำมาหั่นเนื้อเป็นชิ้นๆ แต่เสียงจากคนด้านหลังก็ทำให้ต้องหยุดมือ
“มินฮยอก
ล้างเสร็จแล้ว”
“ขอบจะ…กีฮยอน
ทำไมเปียกงี้”
“สงสัยเปิดน้ำแรงไปหน่อย”
“ไปนั่งรอ
เสร็จแล้วเดี๋ยวมินฮยอกยกไปให้”
“แต่ว่ากีฮยอนอยากช่วย”
“ไม่มีแต่”
“ก็ได้” ที่รีบบอกให้ไปไม่ใช่อะไร เพราะเสื้อมันเป็นสีขาว พอเปียกเลยบางแนบเนื้อ
เห็นไปหมด โดยเฉพาะไอ้ยอดสีชมพูที่มันนูนขึ้นมาเด่นยิ่งกว่าอะไร
เกรงว่าถ้าทนไม่ไหว กับคงกับข้าวไม่ต้องทำกันแล้ว
“เสร็จแล้ว” จานข้าวที่กำลังร้อนถูกวางลงที่โต๊ะกระจกหน้าโซฟา สองจาน
“เขาเรียกว่าอะไรเหรอมินฮยอก”
“ข้าวผัด
นี่ใส่ไข่ดาวให้ด้วยนะ”
“น่ากินจัง”
“จริงเหรอ” ก็ไม่คิดว่าตัวเองจะทำได้เหมือนกัน แอบตกใจนะเนี่ย
หลังจากทั้งคู่กินอิ่ม
จานก็ถูกทิ้งไว้ในซิงค์ล้างจานโดยที่ยังไม่ได้ล้าง ส่วนตัวการทั้งสองก็กำลังนั่งดูทีวีที่กำลังฉายซีรี่ย์เรื่องหนึ่ง
และเป็นฉากที่พระเอกกับนางเอกกำลังจูบกัน
“เขากัดปากกันทำไมมินฮยอก” เสียงใสเอ่ยขึ้นในขณะที่ตาก็ไม่ได้ละไปจากจอซักนิด
“เขาเรียกว่าจูบนะกีฮยอน”
“จูบทำไม?”
“อ่า…เพื่อแสดงความรัก”
“มินฮยอกรู้เยอะจัง
เยอะกว่ากีฮยอนอีก” ก็ต้องเป็นอย่างงั้น มินฮยอกเรียนมา เวลาที่ฮยองวอนพาคนที่ชื่อโฮซอกมา
เห็นอะไรแบบนี้จนจำได้ขึ้นใจเลยล่ะ
“กีฮยอนจะจูบมินฮยอก…ได้มั้ย”
“ได้สิ” เรื่องอะไรจะปฏิเสธล่ะ ไม่ต้องรอให้อีกคนเคลื่อนหน้ามาถึง มินฮยอกก็จัดการรุกเข้าไปเอง
กลีบปากของมินฮยอกกำลังขบเม้มกลีบปากอีกฝ่าย เมื่อปากบางเผยอออกแบบไม่ประสีประสา
ก็เหมือนเปิดโอกาสให้ลิ้นร้ายบุกเข้าไปสำรวจภายใน ร่างของทั้งคู่ค่อยๆเอนลงบนโซฟา
โดยที่มินฮยอกเป็นฝ่ายคร่อมอยู่ด้านบน ทั้งที่ไม่ผละออกจากันแม้วินาที่เดียว
จนกระทั่งกีฮยอนเริ่มที่จะประท้วงโดยการส่งมือมาทุบที่ลาดไหล่เบาๆ
เพราะเริ่มจะหายใจไม่ออก ร่างสูงเลยไล้ริมฝีปากลงมาจากด้านบนเป็นซอกคอขาวผ่อง
กดจูบลงไปเบาๆก่อนจะขบเม้ม จนเกิดเสียงครางอื้อ อึง ตามมา
“มินฮยอก กีฮยอน…”
“ว่าไงเหรอ” ผละออกมา ก่อนจะสบตากับคนใต้ร่าง
“กีฮยอน…”
“หืม?”
“กีฮยอนง่วง” ขาดคำ ร่างเล็กก็เข้าสู่นิทราทันที คนด้านบนเลยได้แต่อ้าปากค้าง
“ครั้งนี้พลาด
ครั้งหน้ายังมีนะมินฮยอก” บอกตัวเองเบาๆและซบลงบนแผ่นอกบาง
ก่อนจะหลับไปอีกคน
เสียงเปิดประตูที่กำลังดังขึ้น
ปลุกให้มินฮยอกที่งัวเงียต้องตื่นขึ้นเต็มตา และไม่ลืมที่จะปลุกกีฮยอนด้วย
“กีฮยอนตื่นเร็ว
ฮยองวอนกลับมาแล้ว”
“จ…จริงเหรอ!”
“รีบเปลี่ยนร่างเร็ว” สิ้นสุดประโยค ร่างของทั้งคู่ก็ค่อยๆกลายเป็นหนูแฮมสเตอร์และลูกหมาฮัสกี้
นั่งทับอยู่บนกองเสื้อผ้า เป็นเวลาเดียวกับที่ฮยองวอนเปิดประตูเข้ามาพอดี พร้อมกับใครอีกคนที่ตามหลังมา
“อะไรเนี่ยพวกนาย
เอาเสื้อผ้าฉันมาเล่นอีกแล้วเหรอ”
ฮยองวอนบ่นสัตว์เลี้ยงของตัวเองก่อนจะก้มลงเก็บซากเสื้อผ้าขึ้นมา
แล้วหันไปบอกอะไรบางอย่างกับคนด้านหลัง
“ไปรอในห้องก่อนนะพี่โฮซอก
เดี๋ยวผมให้อาหารเจ้าพวกนี้ก่อน”
“ได้เลย”
“หิวรึยัง”
“บ๊อก (กินอิ่มแล้ว)”
“หิวแล้วเหรอ งั้นรอแป๊ป” มินฮยอกกับกีฮยอนหันมองหน้ากันก่อนจะหันไปมองเจ้านายที่ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย…
ขาหน้าของหมาน้อย ค่อยๆดันประตูให้เปิดแง้มออกเพียงเล็กน้อย
ก่อนที่ภาพภายในห้องจะปรากฏสู่สายตา ภาพของคนสองคนกำลังกอดก่ายกันบนเตียงและเต็มไปด้วยเสียงคราง
มินฮยอกได้บทเรียนใหม่แล้ว…
End
ความขี้ชิปมันไม่เข้าใครออกใคร ก็เลยเกิดขึ้นด้วยประการ ณ ฉะนี้
ความน่ารักของทั้งคู่ มันทำให้เราไม่ทน ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
twitter @Njamraing
