รู้จักเจ้าหญิงนิทรามั้ย
เออ นั่นแหล่ะ ยัยเจ้าหญิงที่เซอซ่าเดินโง่ๆไปให้เข็มตำนิ้วเล่น จนนอนหลับไป
แทบตายห่าถ้าเจ้าชายไม่มาจุมพิต
คนบางคนแถวนี้ก็มีเหมือนกัน แต่มันไม่ใช่เจ้าหญิง
แค่คนธรรมดาที่หล่อเหมือนเจ้าชาย แต่ชอบนอนเป็นชีวิตจิตใจ ปลุกให้ตายเหรอ ก็ยังท่าเดิม มีวิธีเดียวนั่นแหล่ะ....บอกดีมั้ยนะ
“ฮยองวอนอ่า ตื่นได้แล้ว
วันนี้มีงานแต่เช้านะ” ร่างเล็กของกีฮยอน ปีนขึ้นมาบนเตียงชั้นสอง
อย่างที่ทำทุกวัน เพื่อมาปลุกเจ้าขี้เซาฮยองวอน แต่ไม่ว่าจะพยายามดึงแขน
เขย่าตัวจนหัวสั่น หรือแม้กระทั่งเอาหมอนฟาดจนหมอนจะพังก่อนหน้าคน ผลก็คือ
หลับตาพริ้มเชียว
“ย่าห์!! บอกให้ตื่นไงโว้ย ไปทำงานสายทำไงเนี่ย ไอ้บ้าเอ๊ย!!” ฟาดๆๆ แล้วก็ฟาด
นี่แกคนหรือสล็อตวะ
หลับได้หลับดี แม่ง
ทำขนาดนี้แล้วยังไม่ตื่น
คงต้องใช้วีธีนี้แล้วหล่ะ
ร่างเล็กคร่อมตัวคนที่หลับอยู่ ก่อนจะโน้มใบหน้าไปใกล้อีกคน
เมื่อจมูกแตะโดนกันก็ไม่ลังเลที่จะส่งริมฝีปากให้แตะโดนกันบ้าง
จะเรียกว่าจูบก็ไม่เชิง เพราะไม่มีการสอดลิ้นหรือลุกล้ำ
มีเพียงริมฝีปากที่กดแนบกันไว้ ผ่านไปซักพัก
กีฮยอนจึงผละออกพร้อมกับคนใต้ร่างที่ลืมตาขึ้น
“อรุณสวัสดิ์” ผัวะ!!
รับหมอนเต็มๆหน้า
โทษฐานตื่นยากจนเขาต้องเปลืองตัว
ณ ห้องพักรอการแสดง ของ monsta x เหล่าเมมเบอร์
กำลังฟังตารางงานคร่าวๆ จากพี่เมเน หลังจากฟังจบก็มีเวลาพักอีกนิดหน่อยก่อนขึ้นแสดง
มินฮยอกกับวอนโฮ นั่งกินขนมกันอยู่ พี่ ชยอนูก็จิ้มโทรศัพท์
จูฮอนกับไอเอ็มก็กำลังเดินซนแกล้งคนอื่นไปทั่ว ส่วนกีฮยอนน่ะเหรอ…
นั่งทำหน้าเบื่อโลกอยู่ข้างๆ
ฮยองวอน เพราะแม่ง…หลับอีกแล้ว
ร่างสูงนั่งคอพับคออ่อน
สัปหงกไปมาจนหวิดคอจะหัก คนข้างๆอย่างกีฮยอนทนสงสารไม่ไหวเลยดึงหัวให้มาพิงที่ไหล่
จะได้หลับสบาย ทนเมื่อยเอา
ดีกว่าปล่อยให้คอหักตาย
“อีก 5 นาที Stand by ค่ะ” คนที่ทำหน้าที่สตาฟเดินมาบอก
ทุกคนจึงหยุดกิจกรรมของตัวเองแล้วเตรียมตัว
เว้นแต่คนที่กำลังหลับและคนที่ให้ไหล่เป็นหมอน สายตาทุกคู่มองมาที่กีฮยอน
เหมือนถามว่า ‘มัวทำอะไรอยู่’
ซึ่งเจ้าตัวก็ไม่ได้ตอบ แต่เหล่ตาไปที่คนข้างๆแทน ซึ่งทุกคนก็เข้าใจทันที
“ถ้าปลุกยาก
ก็ทำเหมือนที่นายเคยทำสิ” ชยอนู พี่ใหญ่ของวง
เอ่ยมาด้วยสีหน้านิ่งๆตามแบบฉบับตัวเอง พร้อมกับทุกคนที่พยักหน้าเห็นด้วย ทุกคนรู้…ว่ากีฮยอนปลุกฮยองวอนยังไง
ก็แค่รู้! แต่ใช่ว่าจะเคยเห็น
เขาไม่เคยทำให้คนอื่นๆได้เห็นหรอก อายเป็นนะโว้ย!
“เร็วๆสิ ใกล้จะได้เวลาแล้วนะ” มินฮยอกเอ่ยเร่ง เพราะงั้นเลยไม่มีทางเลือก
ใบหน้าเอียงให้ได้องศากับคนที่พิงไหล่ก่อนจะประทับริมฝีปากลงไป
อีกคนก็ลืมตาขึ้นมาตาสเต็ป
ถ้าถามถึงรีแอคชั่นของเมมเบอร์ตอนได้เห็นน่ะเหรอ
พี่ชยอนู
ก็นิ่งๆเหมือนเดิม แต่มีแอบยิ้มมุมปาก
พี่วอนโฮ
อ้าปากค้างราวกับต้อนรับแมลงวัน
มินฮยอก
หน้าแดงดิ้นไปดิ้นมา
ไอเอ็มหลบหลังจูฮอน
โผล่แต่ตามาดู
จูฮอนที่ยิ้มจนเหลือตาขีดเดียว
เอาเข้าไป ไอ้พวกบ้า
ถ้าพวกแกมีโมเม้นต์แบบนี้บ้าง กีฮยอนคนนี้จะล้อยันตายเลย หึ!
เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย
ทุกคนจึงมุ่งหน้าไปที่ข้างเวทีเพื่อเตรียมตัว กีฮยอนกับฮยองวอนเดินรั้งท้าย จู่ๆ
ร่างสูงก็โน้มตัวลงมากระซิบอะไรบางอย่างกับกีฮยอน
มัวแต่อึ้ง
จนอีกคนเดินนำไปไกลแล้ว
‘ถ้าวันไหนนายนอนไม่หลับ
เดี๋ยวฉันจะทำแบบที่นายปลุกฉันให้ แต่ฉันไม่มั่นใจว่าจะหยุดแค่ปากแตะปากได้มั้ย…’
END
ฟิคชั่ววูบ ไร้สาระไปวันๆ ภาษาอาจไม่สวยเท่าไหร่ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ^^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น